صادقانه به سمت خدا بیایید و جواب بگیرید 

به گزارش خبرنگار افتخاری ایکنا، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین سیدعباس موسوی‌مطلق، استاد حوزه علمیه، ششم آذرماه در جلسه هفتگی درس اخلاق خود که در دارالبکاء فاطمه الزهرا(س) تهران برگزار شد، در ادامه شرح مناجات تائبین با بیان اینکه از خدا بخواهید ما را ببخشد، گفت: برای دیگران استغفار کنید؛ امام‌ زمان (عج) در تشرف علی ابن مهزیار به وی فرمودند: «ای پسر مهزیار، اگر برخی از شماها برای آمرزش بعضی دیگر، از خداوند طلب مغفرت نمی‌کردند، کلیه انسان‌ها گرفتار می‌شدند و کردارشان آن‌ها را هلاک می‌کرد»، حضرت برای گناهکاران استغفار می‌کنند و ما نیز باید طبق توصیه حضرت برای دیگران استغفار کنیم که این استغفار برای دیگران خیلی تأثیر دارد. 

وی توصیه کرد: همین الان از طرف هر کس که در این لحظه در عالم مشغول گناه است، استغفار کنید و بگویید: «استغفر الله ربی و اتوب الیه»، بعد برای کسانی که خدا را قبول ندارند، بعد برای کسانی که در حق آن‌ها ظلم کردید و الان یادتان رفته یا نمی‌دانید چه جور جبران کنید، بعد برای کسانی که حقی به گردنتان دارند و نمی‌دانید جبران کنید، بعد برای اهل همین مجلس و برای یکدیگر استغفار کنید، بعد برای کسانی که ما باعث دین‌زدگی آن‌ها شدیم، و همین موارد دیگر را نام ببرید و از طرف آن‌ها استغفار کنید. در پایان هم بگویید خدایا من را هم ببخش، هیچ‌چیز هم ندارم و دست‌خالی هستم، پس مفتکی من را هم ببخش. با خدا هر چه از در صدق بیایید زودتر جواب می‌گیرید و اصلاً عمل خود را به رخ خدا نکشید و صادقانه و دست‌ خالی سمت خدا بیایید تا جواب بگیرید. 

موسوی‌مطلق مناجات تائبین را سکوی تمام منازل سیر و سلوکی دانست و اظهار کرد: مناجات تائبین مناجات غلط‌کردن است؛ از این نظر این مناجات سکوی تمام منازل سیر الی الله است که اول انسان توبه کند و سپس به دامن خدا برگردد. این مناجات هم به‌نوعی گناه‌شناسی است که اگر اهل گناه باشید بدانید که حقیقت گناه لباس ذلت و مسکنت است و با گناه از خدا دورتان می‌کنند. 

وی ادامه داد: توبه هم به معنای کوچه بن‌بست است که دیگر نمی‌توانید بروید و باید برگردید و گذشته را اصلاح کنید، پس از همین‌الان عالمی و آدمی از نو بسازید. 

این استاد حوزه گناه را جنایت عظیم دانست و اظهار کرد: در ادامه این مناجات می‌خوانیم: «وَأَماتَ قَلْبِی عَظِیمُ جِنایَتِی؛ بزرگی جنایتم دلم را می‌رانده» در اینجا اعتراف می‌کنیم که به‌خاطر جنایتی عظیم، قلب من مرده است و این جنایت عظیم همین گناهان است. تا یک اتفاق جسمی برای ما می‌افتد سریع به دکتر مراجعه می‌کنیم، اما قلب اصلی و وجود حقیقی مرده است و اصلاً توجهی ندارید و خیال می‌کنید زنده هستید و با توهم زندگی می‌کنید.

موسوی‌مطلق گفت: اهل معنا می‌گویند چیزی به‌عنوان گناه صغیره و کبیره وجود ندارد، بلکه باید ببینید چه کسی را نافرمانی کردید و حریمش را شکستید، اینجاست که گناه در نزد آن‌ها جنایتی عظیم است که در این فراز از مناجات هم گناه به‌عنوان جنایت عظیم عنوان شده است. گناه جنایت و خیانت است و کلاً مخالف پروردگار جنایت است، خدا ابلیس را به‌خاطر دشمنی با ما از درگاهش راند و بیرون کرد و ما رفتیم و از دشمنمان اطاعت می‌کنیم، حالا آیا این خیانت و جنایت نیست؟ با دشمن خدا و دشمن قسم‌خورده خودمان رفیق شدن، بالاترین جنایت است. 

وی با طرح این سؤال که از کجا بدانیم قلب ما زنده است یا مرده، افزود: این سؤال مطرح می‌شود که آیا حرف حق در ما اثر می‌گذارد و قلب واقعی ما زنده است؟ قلب برخی مرده است؛ ولی قلب برخی مریض است؛ یکی از عوامل بیماری قلب، توجیه‌کردن کارهاست؛ کسانی که قلب آن‌ها مریض است و هنوز نمرده، کارها را توجیه می‌کنند، اما اگر برخی اصلاً حرف حق در آن‌ها اثر نمی‌گذارد، قلب آن‌ها مرده است و نیاز به احیای قلب دارند. 

این استاد حوزه بیان کرد: علامت دیگر زنده و مرده بودن قلب در توسل و ذکر مصیبت اهل‌ بیت(ع) است که اگر در قلبتان با شنیدن ذکر مصیبت حالت انکسار ایجاد شد این نشانه زنده‌ بودن قلب است. احیای قلوب کار هر کسی نیست و باید کسی که خودش حی و احیاکننده است قلب را احیا کرد، پس باید در خانه خدا بروید و از هر چه غیر خدا در دل دارید توبه کنید به حدی که با توبه و استغفار احساس سبکی پیدا کنید و همچنین با موعظه قلب را زنده کنید.

محسن سلطان‌احمدی